xuraman

xuraman
sif. <fars.> klas. Nazla, əda ilə yeriyən, nazlana-nazlana, sallana-sallana yeriyən. Sərvi-azad qədinlə mənə yeksan görünür; Nəyə sərgəştə olan baxsa xuraman görünür. F.. Dilqəməm, qarşıma çıxdı xuraman; Bir şəbi-yeldadə bir mahi-taban. Aşıq Dilqəm. Xuraman olmaq – naz və əda ilə, nazlı-nazlı, sallana-sallana yerimək. Ey şaxi-gül, ol qaməti-mövzun həvəsindən; Çox sərv bu gülşəndə xuraman olacaqdır. Qövsi.
2. Sərvi-xuraman şəklində – klassik şeirdə gözəlin epitetlərindən biri. Lütf edibsən, məgər ey bad! Bu gündən böylə; Verəsən bir xəbər ol sərvi-xuramanımdan. F.. Boyu yaraşıqlı, sərvi-xuraman; Əndamıdır ağ gül, sinəsi meydan. M. P. V.. xuraman-xuraman zərf Nazla, əda ilə, sallana-sallana, nazlana-nazlana. Pəri Soltan xuraman-xuraman gəlib, özünü zindanın qapısına yetirdi. (Nağıl). Səs-səsə verəydi həzarə, bülbül; Düşəydi payinə bənövşə, sünbül; Xuraman-xuraman əlində də gül; Gəzəydin hər tərəf bağı, görəydim. Q. Z.. Səhər vaxtı, yarəb! Nə gördüm ki, canan; Gəlir şadü xəndan, xuraman-xuraman. H. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • xuraman — f. bax: xüraman …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • məstanə — sif. Süzgün, axıcı, xumar. Apardı ağlımı, din imanımı; Sənin belə bu məstanə gözlərin. M. P. V.. O məstanə gözlər süzüldükcə hər an; Alar can, tökər qan xuraman xuraman. H. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pay — 1. is. 1. Bir neçə adam arasında bölünən şeydən hər birinə düşən hissə. <Heydər bəy:> Yoldaşlarım da bu səfər paylarını mənə verdilər. M. F. A.. // Eyni mənada xörək haqqında. <Nuriyyə:> <Ələsgərgili> nə bişirsəydilər payımı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dəmirdırnax — (Çənbərək) 1. diribaş, əldən iti (adam) 2. sağlam, möhkəm. – Xuraman xalanın gəlini yaman dəmirdırnax gəlindi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • təfərrinc — (Barana, Cəbrayıl, Qazax, Tovuz) diqqət ◊ Təfərrinc eləməx’ (Barana, Qazax, Tovuz) – diqqət etmək, diqqət vermək, diqqətlə baxmaq. – Naxarta təfərrinc elədisə də tanıyammadı gədəni (Qazax); – Təfərrinc eliyif gördü kü, gələn oğludu (Barana); –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gizli — 1. sif. Başqası, ya başqaları üçün sirr olan, onlardan gizlədilən, çoxlarına bəlli olmayan, bilinməz olan, məlum olmayan. Gizli müqavilə. // Məxfi. Gizli məktub. Gizli sənəd. Gizli qalmaq – heç kəsə məlum olmamaq bildirilməmək. Qalmasın sözlərin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qədd — is. <ər.> 1. Boy, boy buxun, qamət. Qəddin ki, sərvi xuraman ilən bərabərdir. Qövsi. Zorbadır hərçənd ki, qəddin sənin; Yox mənə tay olmağa həddin sənin. M. Ə. S.. 2. Bel. Qəddi bükülmək (əyilmək) – beli bükülmək. Ala gözlüm, səndən ayrı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • solmaq — f. Rəngi qaçmaq, rəngini, parlaqlığını itirmək, saralmaq, təravətini itirmək. Payız gəldi, yarpaqlar soldu. Gülü suya qoymasan solar. – <Xuraman:> Külək əsər, yarpaq düşər, çiçək solar; Viran qalmış mənim bu can otağımdan. . S. V.. Kosanın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yelda — 1. is. <fars.> klas. şair. Dekabr ayının 21 nə təsadüf edən ən uzun gecə (çox vaxt «şəbi yelda – yelda gecəsi» tərkibində işlənir). İldə bir yelda gəlir ayinü rəsmidəhrdə; Bu nə yeldadır gəzir ayın yanınca müttəsil? Q. Z.. Dilqəməm, qarşıma …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”